{ZAPYTANIE}
Witam
Jestem straszną płaczką. Jeśli ktokolwiek podniesie tylko na mnie głos z jakiegokolwiek powodu (nie ważne czy ma rację czy nie), jeśli nie wiem jak mam coś zrobić, kiedy się denerwuję lub kiedy brakuje mi argumentów w podobnych sytuacjach - prawie nie mogę powstrzymać łez, głos mi się łamie, nie mogę się uspokoić przez kilka minut, czasami nieco dłużej i chce mi się płakać na samo wspomnienie tej nerwowej dla mnie sytuacji. Nie wiem czy ma to coś z tym wspólnego, ale dodatkowo jestem nieasertywna, nie potrafię się sprzeciwić silniejszemu, szybko ulegam prośbom innych, potrafię zrobić coś dla kogoś ponad moje siły, tylko dlatego, że mnie poprosi. Zaczyna mnie to naprawdę frustrować, bo widzę jak bardzo jestem bezbronna, a ludzie lubią to wykorzystywać świadomie, bądź nieświadomie. Jak tak dalej pójdzie, to życie będzie mnie kopało po tyłku bardzo dotkliwie. Proszę mi powiedzieć czym to jest spowodowane i czy da się z tym jakoś walczyć?
Dziękuję i pozdrawiam
Basia
(Kobieta, 25 lat)
{NASZA ODPOWIEDŹ}
|
Opisywana przez Panią sytuacja świadczy o dużej wrażliwości na ewentualne negatywne reakcje innych osób.
Dyskomfort jaki odczuwa Pani w interpersonalnych sytuacjach, reagując na wszystkich możliwych poziomach swojej aktywności – poznawczym (jestem bezbronna, nie potrafię odmawiać, inni mnie wykorzystują), emocjonalnym (długie i intensywne przeżywanie przykrych sytuacji), fizjologicznym (drżący głos, ograniczenie płynności słownej) i behawioralnym (częsty, nadmierny płacz) może wskazywać na problem natury osobistej, jakim jest nieśmiałość, inaczej zwana społeczną niepewnością.
Niektórzy ludzie stają się nieśmiali dopiero w dorosłym życiu, mimo, że nie byli tacy wcześniej.
Osoba nieśmiała może być przerażona wewnątrz, ale nie okazuje tego na zewnątrz, wiecznie tłumiąc swoje myśli, uczucia i działania, ciągle żyjąc w niepewności jak jest postrzegana/oceniana przez innych.
Nieśmiałość to podstępna forma społecznej nieporadności, która może się przerodzić w całkowicie hamującą fobię społeczną.
Wachlarz wyjaśnień dlaczego jest się nieśmiałym jest bardzo szeroki i w tego typu poradzie trudno go zaprezentować.
Podobne reakcje towarzyszą również stresowi, jaki być może pojawił się w Pani życiu.
Jednak do ustalenie faktycznej przyczyny występujących problemów potrzebna jest bezpośrednia wizyta u psychologa.
Zarówno nieśmiałość jak i stres (nawet najcięższe przypadki) udaje się zmniejszyć specjalnie dobranymi technikami , między innymi pomagającymi w kontrolowaniu napięć i nauce medytacji.
Wymaga to jednak sporej pracy, zainwestowania czasu, energii i środków.
Pozdrawiam
Margo
Pozdrawiam
Margo
