Jung rozumiał osobowość człowieka

Moje życie jest opowieścią o samorealizacji nieświadomości)
(Carl G.Jung "Wspomnienia,sny,myśli")

Carl Gustav Jung urodził się 26 czerwca 1875 r., w Szwajcarii, w miejscowości Kesswyl, położonej nad Jeziorem Bodeńskim, w kantonie Thurgau. Wychowywał się w Bazylei, jego ojciec był pastorem Szwajcarskiego Kościoła Protestanckiego; zmarł kiedy syn miał 21 lat. Carl dorastał otoczony liczną rodziną – dobrze wykształconą, w której nie brakowało zarówno duchownych jak i ekscentryków. Zainteresowanie językami i literaturą, szczególnie starożytną obudził w nim ojciec, ucząc go łaciny od szóstego roku życia.
Jung władał większością języków Zachodniej Europy. Opanował także kilka języków starożytnych m.in., sanskryt – język pierwszych Hindusów.
Carl był raczej samotnym młodzieńcem, nie przykładającym się za bardzo do szkoły, nie mogącym podjąć szkolnej rywalizacji. Uczęszczał do szkoły z internatem w Bazylei, jednak nie czuł się tam dobrze. Zaczął używać choroby jako wymówki, pokazując jednocześnie zawstydzającą tendencję
nieumiejętności działania pod jakąkolwiek presją.
Mimo to ukończył szkołę i rozpoczął studia na Uniwersytecie w Bazylei.
Jung wstąpił na uniwersytet w Bazylei z zamiarem studiowania filologii klasycznej i archeologii. Prawdopodobnie, pod wpływem przeżytego snu, zainteresował się naukami przyrodniczymi i stąd przez przypadek zaczął studiować medycynę, którą ukończył w 1900 roku.
Po uzyskaniu tytułu doktora nauk medycznych na uniwersytecie w Bazylei, rozpoczął karierę psychiatry, od pracy asystenta, w Szpitalu Psychiatrycznym Burgholzli, w Zurychu i w tamtejszej klinice psychiatrycznej. Był współpracownikiem Eugena Bleulera sławnego psychiatry, twórcy pojęcia schizofrenii. Przez krótki czas studiował również w Paryżu z Pierre`em Janetem.
W 1903 nasz bohater ożenił się z Emmą Rauschenbach, z którą miał cztery córki i syna.
Jung przez wiele lat był wielbicielem talentu i teorii Freuda. Wreszcie, w 1907 r., w Wiedniu, dane było im się spotkać. Historia głosi iż po pierwszym spotkaniu Freud, odwołał wszystkie swoje plany i poświęcił się rozmowie z Jungiem, która trwała podobno 13 godzin. Był to początek bliskiej znajomości, która jednak nie trwała długo i zaczęła się oziębiać już w 1909 r. podczas ich wspólnej podróży do Ameryki. Chcąc umilić sobie podróż, zabawili się w analizowanie swoich snów. Freud zdyskredytował jungowskie próby analizy, co spowodowało oziębienie stosunków między nimi.
W 1909 r. Carl G. Jung zrezygnował z pracy w szpitalu, a w 1913 r. ze stanowiska wykładowcy psychiatrii na uniwersytecie w Zurychu. Cały swój czas poświęcał na praktykę prywatną, studia, badania, podróże i pisanie. Pierwsza Wojna Światowa, była bardzo bolesnym okresem samopoznania dla Junga. Była ona również początkiem jednej z najbardziej interesujących teorii osobowości jaką widział świat.
Po wojnie Jung wiele podróżował, odwiedzając m.in. plemiona w Afryce i Ameryce
Po wycofaniu się Junga z czynnej pracy dydaktycznej, powstał w Zurychu instytut jego imienia a na uniwersytecie w Bazylei, w 1944 r. stworzono specjalnie dla Junga katedrę psychologii medycznej, ale wkrótce zły stan zdrowia zmusił go do rezygnacji z tego stanowiska. Z aktywnego życia naukowego zrezygnował w 1946 r., a po śmierci żony w 1995 r. całkowicie wycofał się z życia publicznego. Zmarł 6 czerwca 1961 r., w Zurychu.
Pozostawił po sobie 120 większych i mniejszych prac które zostały przetłumaczone na wiele języków Europy i Świata. W jego pracach odnajdujemy wiele powiązań ze starożytnymi filozofami, głównie z Platonem i Arystotelesem, a także z filozofią dalekiego wschodu skąd czerpał pełnymi garściami.
Do tej pory nie opublikowano jeszcze pełnej biografii Junga, porównywalnej z biografią Freuda, autorstwa Ernesta Jonesa.
Carl Gustaw Jung, z wielką energią i ogromną siłą woli, zajmował się przez 60 lat badaniem rozległych i głęboko ukrytych procesów zachodzących w osobowości człowieka.
Jego pisma liczą wiele tomów, a zasięg oddziaływania trudno ustalić. Na świecie znają Junga nie tylko psychologowie i psychiatrzy, ale wielu światłych ludzi, zajmujących się różnymi dziedzinami życia. Za swoje osiągnięcia został uhonorowany wieloma odznaczeniami m.in., honorowymi doktoratami Uniwersytetów Harvarda i Oksfordzkiego.
Całość pism Junga zebrana jest w 20. tomowej edycji, w języku angielskim (Jung,1953-1978). Dzieła C.G. Junga w języku polskim wydają od 1997 roku. Do końca 2002 r. ukazało się pięć tomów. Poza listami Freuda i Junga, wydano również dwa tomy listów Junga.
Jung, w znacznie większym stopniu niż inni psychologowie, badał wnikliwie historię człowieka, czerpiąc z niej wiedzę pozwalającą zrozumieć genezę i ewolucję osobowości. W tym celu zgłębiał tajniki mitologii, religii, starożytnych symboli i rytuałów, studiował zwyczaje i wierzenia ludów pierwotnych, a także sny, wizje, symptomy nerwicowe oraz halucynacje i omamy psychotyków. Wykształcenie, erudycja, rozmiar wiedzy i głębia zrozumienia jaką posiadał C.G. Jung, nie ma sobie równych wśród współczesnych psychologów.
Powszechnie uważa się iż duży wpływ na Junga wywarła także atmosfera neutralnej Szwajcarii, sprzyjająca intelektualnemu życiu i samotności.
Teoria osobowości Junga stanowi jedno z najważniejszych osiągnięć współczesnej myśli humanistycznej. A oryginalność i śmiałość jego idei ma niewiele sobie równych w historii nowoczesnej nauki. Nikt inny, poza Freudem, „nie dokonał takiego przewrotu pojęciowego w sposobie rozumienia duszy ludzkiej” – jakby to powiedział Carl G. Jung.